THE PERPETRATORS

Zondag 6 juli THE PERPETRATORS

–

De Canadese Perpetrators deden aanvankelijk vooral ervaring op als begeleidingsband van blueslegendes als o.m. Hubert Sumlin, Louisiana Red, Paul ‘Wine’ Jones en Cedric Burndside vooraleer zij zelf een band vormden en in Amerika en Europa gingen rondtoeren. Aan hun sleetse reiskoffer op de cover te zien hebben zij inmiddels al heel wat afgereisd. In ons land stonden zij zowel in Blues Peer als in de Vervierse bluesclub ‘Spirit Of ‘66’ en recent nog in Binkom waar zij het bluesfestival met brio afsloten. Het sympathieke trio – zanger/gitarist Jason Nowicki, bassist John Scoles en drummer Ken Mc Mahon – speelde er twee uur lang met een samengebalde energie alsof zij de geesten van Muddy Waters, Hounddog Taylor en T-Model Ford fysiek wilden laten herrijzen.

–

Op hun gloednieuwe studioalbum ‘Stick’ Em Up’ bespeur je opnieuw die tomeloze energie en werd de begeleidingsband zelfs uitgebreid wat nog meer power hetzij intensiteit aan hun muziek toevoegt. John en Ken als ritmesectieduo zijn er uiteraard bij maar ook Ryan Menard en David Landreth begeleiden enkele keren op bas, terwijl Ryan Voth o.m. de drumpartij op zich neemt op het broeierige en zwoele ‘I Must Be Crazy’ waar de dampen rokend lijken te zweven boven een drassige bodem. Ook de Delta sound hechtte zich aan dit bijwijlen tranceachtig album dat dan bij de authentieke groove van de Mississippi blues aanleunt. Nowicki vertolkt zijn zelfgeschreven songs afwisselend passioneel, bezwerend of suggestief. In het reflecterende ‘Tired of Tryin’ To Keep My Cool’ sluipt enige ironie. Romi Mayes zingt hierop backing mee. Het dansbare ‘Who’s It Gonna Be?’ komt dan weer over als zo’n heerlijke jukebox song, grijs gedraaid in de betere bluescafés.

Met zijn gruizig gitaarspel sluit Nowicki aan bij de meestergitaristen, zoals o.m. een Magic Slim of recenter nog een Lightnin’ Malcolm. Niet voor niets wordt hij in de pers gehuldigd als een van de beste gitaarspelers op Canadese bodem. Op de slowblues ‘You’ve Got To Tell Me’ laat hij met zijn gruizige gitaar en slide spel de snaren als het ware schreien. Maar ook bas en percussie dragen wezenlijk bij tot die bezwerende authentieke groove die aanzuigt, verlokt en meesleurt. Qua hoogtepunten strijden het woeste ‘Smokes ‘N’ Chicken’ en het ritmische ‘Take You On’ om de ereplaats, maar ook het reeds genoemde ‘I Must Be Crazy’ plaatst zich daar rivaliserend tussen. Na het album ‘Tow Truck’ uit 2007 was het vijf jaar wachten op dit nieuw studioalbum, geproducet door Nowicki en opgenomen in de ‘Bedside Studios’ in Winnipeg. Destijds waren wij reeds erg enthousiast over dat bluesrockend als kruidig en potig omschreven album, maar na beluistering van deze ‘Stick ‘Em Up’, – rockend, mid-tempo, tot de verbeelding sprekend en met kluitjes Delta modder -, heb je zelfs zin om hen voor een Juno Award te nomineren in de hoop dat deze door de illustere bevoegden dan ook effectief wordt toegekend.

–

Aanvang 16,00 uur entree 5,-